Гөлсинә Ханәфи Үткәннәр
Маңгайга язылган язмышның
Мизгелләр агышын кичерәм.
Шатлыклы, сагышлы юлларны
Берәмләп дәфтәргә күчерәм.
Минеке, синеке – кушылган,
Бер язмыш ничәгә әйләнгән.
Ә тормыш сәхнәсе – әйләнмә:
Курчаклар җепләргә бәйләнгән...
Үткәннәр – дәвамлы бер китап,
Өч нокта ахыргы юлларда...
Кызык та, аяныч кайвакыт,
Чумганда кичереш-уйларга.
Тик кабат һәм кабат кайтыла,
Сөекле сөяге бар сыман...
Үткәннәр... Хәзер һәм киләчәк
Буынга дөньялар тар сыман...
"КУ" 6 (июнь), 2019